Test prywatnego wierzyciela to czynność analogiczna do testu prywatnego inwestora, z tą różnicą, iż analizowaną czynnością organu publicznego jest ulga w zakresie spłaty zobowiązań (np. częściowe lub nawet całkowite umorzenie zobowiązań – w tym podatkowych, wobec ZUS lub PFRON, rozłożenie na raty).
Zgoda na takie zmniejszenie zobowiązań może się dokonywać zarówno jako konsekwencja wniosku dłużnika lub jako element postępowania układowego/restrukturyzacyjnego (wtedy pozytywny wynik testu może być konieczny do uznania przez Sąd zawartego układu jako zgodnego z prawem).
Do wykonania odpowiedniej analizy (test prywatnego wierzyciela) – zgodnie z prawem wspólnotowym – zobowiązany jest każdy organ publiczny (oczywiście organ ten może zlecić wykonanie opracowania wierzycielowi – co zresztą jest najczęstszą praktyką) jeśli jego działanie w konkretnym przypadku może nosić znamiona, iż udziela niedozwolonej pomocy publicznej.